Çankırı
(Hususi) – Kastamonu’nun Tosya kazası öteden beri pirinç zeriyatıyla meşguldür.
Pirinçleri her tarafa büyük bir şöhret kazanmış olan bu çalışkan şehir,
pirinçlerini Kastamonu’dan daha ziyade şehrimize ihraç etmektedir. Ziraat Vekâleti
son senelerde Tosya’nın pirinççiliğine layık olduğu ehemmiyeti vermiş ve Tosya’ya
“çeltik mütehassısları” heyeti göndermiştir. Aynı zamanda Tosya’ya çeltik döğme
makineleri getirtilmiştir.
Tosya
arazisinin pirinç zeriyatına elverişli olması bütün bu civarın pirinç
ihtiyacını tatmin etmekte ve Tosya’nın iktisadi hayat ve refahını da daima
ayakta tutmaktadır.
Tosya
istihsal ettiği pirinçleri vilayeti olan Kastamonu’dan ziyade şehrimize sevk
etmektedir. Esasen Tosya’nın bütün iktisadi ve ticari muameleleri Kastamonu’dan
ziyade Çankırı iledir. Bu vaziyetin âmil ve sebepleri arasında en mühimi yol meselesidir.
Çünkü Kastamonu ile Tosya arasındaki yol çok uzundur.
Buna
mukabil Çankırı-Tosya yolu daha kısadır. Aynı zamanda şehrimize tren bulunması
pirinçlerin diğer vilayetlere ihracını kolaylaştırmaktadır.
Tosya
932 senesinde 500 çuval yani 100.000 kilo pirinci Kayseri, Sivas, Ankara,
Eskişehir gibi tren güzergâhlarına ihraç etmiştir.
Hülasa
Tosya ile şehrimiz arasında ticari ve iktisadi nokta-i nazardan büyük bir
yakınlık ve irtibat vardır. “Çankırı’nın Pazar günlerini ve Pazar yerlerini
tamamı ile Tosyalılar doldurur.” dersem mübalağa yapmış olmam. Bilhassa onların
Pazar yerlerinde lisanları ve şiveleri hemen bariz bir şekilde anlaşılır. Tosyalılar
pirinçten başka meyvelerini ve dokudukları kuşaklarını da şehrimizde satarlar. Buna
mukabil pazarlarımızdan tiftik alırlar. Eğer Çankırı-Tosya yolu muntazam olsa
ve bir şose halini almış olsaydı Çankırı-Tosya ticari ve iktisadi faaliyeti
bugünkünden birkaç misline çıkardı.
SON
POSTA GAZETESİ – 30 Ocak 1933
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder